Beste
Bakkummers,
Na (bijna) negen mooie werkjaren op camping Bakkum ga ik deze
prachtige plek verlaten en een nieuwe uitdaging aan.
Op deze
manier neem ik afscheid van jullie. Want mede dankzij
jullie ging ik altijd weer met veel plezier naar mijn werk. En kwam ik vol
verhalen weer thuis. Bedankt hiervoor!
Mocht u nu
denken, Laura, wie is dat ook alweer? Soms sta
ik beter bekend als:
De strenge
dame van wie jullie niet door mochten
rijden naar de seizoenplaats. Ook al waren de excuses soms zo origineel dat ik de slagbomen voor jullie open wilden doen.
De social
networker; samen met Mersini post ik alle berichtjes op Facebook en Twitter. En
probeerde ik zo snel mogelijk de leuke berichten te liken en/of te retweeten.
Opvallend: op Facebook was het varkentje Shaggy enorm
populair, op Twitter vooral het 3G-bereik (of juist het
ontbreken daarvan).
De kletskous; bijvoorbeeld in de ochtend wanneer
kampeerders hun krantje op kwamen halen. Of
met die ene vaste gast die ik na zo’n lange tijd al zo
goed kende dat ik eigenlijk alles wel tegen hem
kon zeggen. Even vragen hoe het gaat, vertellen over mijn kindjes, etc.
Er werd altijd wel een gezellig praatje gemaakt en zo bouw je met veel mensen een hele
goede band op.
De
kunstenares die elke dag weer een leuk tekstje of
uittip op het krijtbord voor de receptie zette zodat de gasten wat inspiratie
op konden doen.
De kledingsstylist; ik moet toegeven dat ik
hier niet zo goed in was. Toen ik net begon met werken liepen we in een groene
boswachtersoutfit! Mijn favoriete outfits
waren de bloemetjesjurken. Vooral de reacties van de gasten die een compliment
gaven over mijn jurkje en dan verbaasd opkeken toen ze beseften dat we allemaal
in dezelfde jurkjes liepen.
De geldwolf;
wanneer er niet op tijd betaald is moet er achter de centen aan gegaan worden.
Zeker wanneer de aankomstdag begint te naderen. In deze rol was ik niet zo
populair bij de kampeerders ;-)
De oppas
van de kindjes die hun ouders kwijt waren. Met een glaasje limonade of een
ijsje in hun hand en wat lieve woordjes gingen we samen wachten totdat papa of
mama naar de receptie kwam.
De schoonmaakster;
dit heb ik maar 1 ochtend als uitwisseling gedaan. Dit was echt niks voor mij,
van remsporen krijg ik al de rillingen. Bij deze wil ik dus echt even mijn
respect uitspreken voor mijn collega’s die elke dag weer vrolijk de
douchegebouwen onder handen nemen.
De schrijfster;
samen met Meie maak ik al zo’n 5 jaar de
nieuwsbrief ‘de Bakkummer Courant’. Geen saaie nieuwsbrief; we proberen er altijd
een vrolijk bericht van te maken.
De BN-er, mijn five
minutes of fame! Hoe trots ik was wanneer ik Camping Bakkum op tv
voorbij zag komen. En soms mocht ik er ook nog een kleine rol in spelen!
Wat ik NIET
was; de vakantieganger. Maar dat ga ik zeker worden in de toekomst op
deze mooie camping waar ik zoveel herinneringen heb. Tot ziens dus!
Liefs,
Laura
2 opmerkingen:
Leuk geschreven Laura! Het ga je groet, groetjes Thijs
We gaan je missen. En de remsporen pak ik wel weer voor je aan. 😘
Een reactie posten